De menselijke dimensie van het politievak is de afgelopen jaren in beeld gebracht. Deze dimensie duidt de politie als weerbaarheid. Weerbaarheid is het succesvol kunnen functioneren in uitdagende omstandigheden. Weerbaarheid vraagt om: het vermogen om in het uitoefenen van het politievak bij voortduring de blik naar binnen te richten in verbinding met anderen.
Componenten
Weerbaarheid kent een fysieke, een mentale en een morele component:
- Fysiek: Ben ik lichamelijk in staat om te kunnen functioneren?
- Mentaal: Heb ik voldoende grip om te functioneren onder uitdagende omstandigheden?
- Moreel: Is mijn grip voldoende van betekenis om succesvol te functioneren?
Fysiek, mentaal en moreel staan niet los van elkaar. Ze spelen tegelijkertijd en beïnvloeden elkaar. Afhankelijk van waar je op inzoomt, verandert het beeld en tal van factoren kunnen de balans tussen deze dimensies verstoren of juist ondersteunen. Het antwoord op de vraag 'In hoeverre ben ik hersteld om alert mijn aandacht te richten op dat waar ik grip op wil hebben, zodat ik bewust van betekenis ben?' varieert dus sterk van persoon tot persoon.
Weerbaarheid in een groep
Naast individuele weerbaarheid is de weerbaarheid in groepen van groot belang voor het succesvol functioneren van de politie. Als het gaat om weerbaarheid van een groep zijn de verbindingen tussen mensen essentieel. Met name in onverwachte, onvoorspelbare situaties die vragen om een flexibel antwoord. Verbindingen tussen collega's kunnen helpen om te blijven functioneren en presteren in onvoorspelbare situaties.
Zowel binnen het politieonderwijs als binnen -onderzoek is veel aandacht voor weerbaarheid.
