‘Als ik dan blauw word, wil ik vollédig blauw worden’ Een meisjesdroom. Roswitha werkt al een aantal jaar bij de politie als beleidsadviseur. Nu gaat ze haar droom waarmaken: ze volgt de bachelor tot politieagent. Waarom wil ze de straat op? Wat leer je dan tijdens deze opleiding? Wat zijn haar persoonlijke ervaringen? Je leest het de komende tijd in de blog van Roswitha. Na alle afleveringen van Baantjer te hebben gezien en verslaafd te zijn aan Flikken Maastricht, wist ik het zeker: ik wilde de nieuwe Floris Wolfs worden! Toen ik van de havo kwam, was ik én nog geen 18 jaar oud. Én ik had geen rijbewijs. Dus de start van mijn carrière aan de Politieacademie ging mooi niet door. Ik besloot daarom sociaal juridische dienstverlening te studeren. De combinatie tussen sociaal en juridisch leek mij perfect om een uitstekend rechercheur te worden. ❛❛ Maar toen bedacht ik me ineens dat dit helemaal niet de bedoeling van het hele verhaal was geweest! Ik wilde immers naar de politie… Eenmaal aan het studeren wilde ik het beste uit mezelf halen en het hoogst bereikbare behalen. Dus ging ik rechten studeren aan de universiteit. De politie was ietwat naar de achtergrond verschoven, denk ik. Anders kan ik het niet uitleggen dat ik als meester van de universiteit kwam. Via stages en wat werkervaring kwam ik in het privacyveld terecht. Met de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) op komst, was dat een vakgebied waar veel vraag naar juristen was. Zo ontwikkelde ik me tot privacyjurist. Maar toen bedacht ik me ineens dat dit helemaal niet de bedoeling van het hele verhaal was geweest! Ik wilde immers naar de politie… Toen was ik nog niet dapper genoeg om me in te schrijven voor de opleiding. Maar wel zo dapper om te solliciteren als privacyfunctionaris bij de Eenheid Amsterdam. Ik kon privacy, en ik wilde naar de politie. Deze functie was op mijn lijf geschreven. ❛❛ Die operatie bleef dus kriebelen. Als ik daarheen wilde, moest ik zelf gaan bewegen. Na een aantal jaar daar voegde ik mij als senior beleidsadviseur privacy & gegevensverwerking bij de staf korpsleiding. In de tussentijd verschoof mijn liefde voor de opsporing naar het blauw. En als het even kon, draaide ik een dienst mee. Of stak ik beide armen op als het team bewaken & beveiligen op zoek was naar collega’s die een nachtdienst camera’s wilden uitkijken. Die operatie bleef dus kriebelen. Als ik daarheen wilde, moest ik zelf gaan bewegen. Ik sprak met HR en zo’n beetje alle collega’s die ik kende in mijn netwerk. Maar de boodschap was: er zijn wel verkorte trajecten naar blauw, maar voor het werk op straat heb je een politiediploma nodig. Dus er zat maar één ding op: ik moest gaan solliciteren. Want: als ik dan blauw word, wil ik vollédig blauw worden. Met ‘the whole shebang’. Maar waar solliciteer ik dan? En op welke functie? Kan je zo naar de Politieacademie? Hoe werkt dit? Na telefoontjes, mails en Teams-afspraken kwam ik tot de conclusie: ik heb eigenlijk twee opties. De tweejarige basisopleiding tot agent of de nieuwe bachelor politieagent, wijkagent, rechercheur of politieleider. Ik ging naar de voorlichting van deze opleidingen, sprak hier met iedereen over. En zocht op alle mogelijke manieren naar informatie over deze nieuwe opleidingen. ❛❛ Uiteindelijk upload ik onder toeziend oog van mijn meelevende collega’s mijn motivatiebrief voor de bachelor tot politieagent in de Eenheid Amsterdam. Op vakantie logde ik nog in om een landelijke digitale informatiebijeenkomst over de nieuwe bachelor politieagent bij te wonen. Omdat ik een carrièreswitch overweeg, wilde ik dit moment tijdens mijn vakantie natuurlijk niet missen. In het eerste deel hoor ik geen nieuwe dingen (want ik heb al zoveel opgezocht). Op het moment dat er antwoord wordt gegeven op mijn vraag, passeren we de grens tussen Zwitserland en Frankrijk en valt de verbinding weg. Joe! Maar wat ik wél heb meegekregen, is dat de vacatures in het begin opengaan voor de zij-instromers. Hbo en/of wo-afgestudeerden. YES! Daar voldoe ik aan! Uiteindelijk upload ik onder toeziend oog van mijn meelevende collega’s mijn motivatiebrief voor de bachelor tot politieagent in de eenheid Amsterdam. Daar was ik namelijk mijn politiecarrière gestart en laten we eerlijk zijn: er is natuurlijk maar één echte leuke eenheid en dat is Amsterdam. :-) Hoe het selectietraject er precies uitzag, vertel ik een volgende keer. Nu, 16 jaar later na die eerste droom om bij de politie te gaan, is het dan eindelijk zover. Met trots kan ik zeggen dat ik aan de Politieacademie studeer. En de nieuwe Floris Wolfs worden? Wie weet. Ik wil jullie in ieder geval gaan meenemen in hoe het nou is om van de ondersteuning naar de operatie te gaan. Waar loop ik tegenaan (letterlijk, want die koppel is groot)? Welke dingen leer ik allemaal en waar verbaas ik me over? Dit is één groot avontuur. Daarom kan ik niet wachten om jullie enthousiast te maken met mijn verhalen.