'Het handelen moet in je systeem komen te zitten'

Alarik is een van de hoofdrolspelers in de docuserie Blauw. We zien hem in aflevering 7. Hij gaat dan voor het eerst in uniform de straat op tijdens de opleiding tot agent. Dat is voor hem nogal onwennig. In de tussentijd heeft hij veel ervaring in de praktijk opgedaan én is hij afgestudeerd. Hij vertelt over zijn laatste heftige dag voor zijn afstuderen.

‘In mijn laatste dienst als student, kregen we een melding van een mogelijk suïcidale man. Hij had een afscheidsbrief gestuurd naar zijn psychiater en daarom zijn we toen naar zijn huis gereden. We hebben met hem in de deuropening gesproken. Hij zag er zwaar gestresseerd uit en had heel kleine pupillen; hij was duidelijk onder invloed. Het was overigens een normaal huis in een normale setting.’

‘Het contact met de man was redelijk, maar bij mij gingen wel alle alarmbellen af. Het voelde niet goed en ik vertrouwde de man niet. Hij trok na het gesprek de deur achter zich dicht. Mijn collega ging meteen door het raam kijken om te zien wat hij ging doen. De man is toen naar de achterkant van zijn huis gelopen. Vlak nadat hij de deur had dichtgetrokken, hoorde ik een heel harde doffe klap.’

Een heftige casus

‘Hierop heb ik zonder twijfelen de brandblusser uit de auto gehaald en heb ik de deur ingeslagen. We zijn naar binnen gegaan en hebben de woning geschoond. Dit is het veiligstellen van een ruimte op aanwezige en andere vormen van gevaar. We troffen hem helaas overleden aan. Ik heb nog geprobeerd eerste hulp te verlenen, maar hij was al ter plekke overleden.’

‘Het was echt een heftige casus. Het is ook niet de bedoeling dat je daar als student op wordt ingezet. Wat voor mij deze zaak wel een soort van positief maakte, is dat ik op dat moment, vanuit de stress, automatisch ging handelen met wat ik geleerd heb in de opleiding. Dus veiligheid eerst: eerst de woning schonen. Want voor hetzelfde geld stond hij ons op te wachten met een vuurwapen. Nadat alles veilig was, meteen de hulpverlening modus in en schakelen met een ambulance.’

‘Het handelen zit in mijn systeem’

‘Ik kreeg door deze zaak de bevestiging voor mezelf dat ik zo’n situatie aankan. Ik voerde het werk op dat moment ook goed uit. De docenten zeggen het steeds in de opleiding: het moet in je systeem komen te zitten. Dan bedoel ik de methodieken, over hoe je bijvoorbeeld een pand moet binnenkomen.’

‘Tijdens de opleiding heb ik dit zo vaak geoefend met een docent die hier ook echt op hamerde. Deze situatie ging zo razendsnel dat je niet je notitieblokje erbij kan pakken met ‘wat moet ik nu doen?’. Ik kreeg als feedback van het team ook terug dat ik het erg professioneel had aangepakt. Dat was voor mij ook een soort van rustmoment, in de zin van ‘dit werk past bij mij en ik kan dit’.’

‘In het begin toen ik de straat opging, heb ik als student moeten zoeken naar mijn professionele beroepsidentiteit. Jouw ontwikkeling staat in de opleiding centraal én dus wordt er veel naar jouw handelen als persoon gekeken. Ik was in het begin erg onzeker en erg op zoek naar antwoorden op vragen als ‘doe ik het wel goed’, ‘zeg ik wel het juiste’ of ‘doe ik het juridisch wel goed’?’

‘Je weet niets vanuit de praktijk’

‘Dat veel kijken naar mijn handelen, voelde voor mij niet altijd positief. Dat zat ‘m misschien ook in de manier waarop ik ermee om ging. Je weet gewoon niet hoe het in de praktijk gaat lopen. Je denkt dat je goed voorbereid bent, maar je weet vanuit de praktijk eigenlijk nog helemaal niets. Alles wat ik had geleerd op school voelde niet altijd helpend, omdat het zo veel was.’

‘Toen ik in het begin de straat opging, sloeg ik daarom ook een paar keer dicht. Ik zat te veel in mijn notitieblokje. Ik heb echt moeten groeien, mijzelf op straat moeten terugvinden. Je weet wie je bent en wat je doet, maar op straat moet je dit echt ontdekken.’

‘Gelukkig gingen de praktijkbegeleiders daar heel ontspannen mee om. Het was echt iets dat bij mij lag. Het lag niet aan de opleiding. Gelukkig weet ik nu, dat politieagent zijn in mij zit en ik in noodsituaties ook goed kan reageren.’