Het verhaal van Bram Het is 22 juni 2023 half elf ’s ochtends wanneer drie politiestudenten bij station Breukelen wachten op een collega. Ze zitten in de auto en zijn alle drie in burger gekleed. Ze krijgen die dag op Schiphol een presentatie van de Dienst Luchtvaart. Op dat moment zijn ze zich er nog niet van bewust wat voor drama zich enkele seconden later zal afspelen. Bram, William en Jordy zijn getuige van een ernstig ongeval met meerdere slachtoffers. Ze twijfelen geen moment en schieten direct te hulp. Door hun sterke optreden, kregen de studenten onlangs een Blauw Hart van de stichting Waardering Erkenning Politie (WEP). Bram vertelt zijn verhaal. ‘We hadden onze auto op de stoep bij de bushaltes geparkeerd om te wachten. Op dat moment zagen we een vrachtwagen het terrein oprijden. De vrachtwagen had een steekvork aan de zijkant om containers mee te reinigen. Gefascineerd keken we naar de chauffeur die al bellend zijn werk deed. Vanuit het niets reed hij op twee bushokjes af. Door de uitstekende steekvork zagen we gelijk: dat gaat niet passen. Met een keiharde knal reed hij dwars door het bushokje heen. Het was alsof er een bom met glas ontplofte.’ Geïmproviseerd tourniquet ‘Onze eerste reactie was: hij heeft gewoon dat bushokje gesloopt. Wat overkomt ons nou? Toen sloeg het om. We hoorden gegil. Het waren noodkreten. We renden ernaartoe. Uit de chaos kwam een meisje op me aflopen met een heftige verwonding aan haar arm. Ze riep om hulp. Huilend vroeg ze: ‘Ik ga dood, ga ik het halen?’ Ik vertelde haar wie ik was en dat ik haar ging helpen. Ik zag dat het een slagaderlijke bloeding was. Instinctief ging ik over op afknellen. Een arts in opleiding kwam naast me zitten. Zij pakte een shirt en ik heb mijn riem afgetrokken. Iemand anders reikte een spanband aan. Daarmee maakte ik een geïmproviseerd tourniquet.’ ❛❛ Het was teamwork ‘to the max’ ‘Ik keek om me en zag wat voor chaos het was. Mensen waren helemaal in paniek. In die chaos heeft mijn collega Jordy de controle gepakt. Hij hield alle mensen op afstand en belde 112. Mijn andere collega William tilde het bushokje op om een jongen uit het glas te halen. En ik ontfermde me over dat meisje. We hebben dit echt met z’n drieën gedaan. Het was teamwork ‘to the max’. Later hoorde ik dat het meisje twee liter bloed had verloren. Zonder de geïmproviseerde tourniquet had ze het niet gehaald. Ik had met een houtje-touwtje oplossing een leven gered.’ Eerste Hulp Door Politie ‘Tijdens mijn handelen, viel ik terug op de trainingen die ik heb gehad op de academie. Bij de lessen Eerste Hulp Door Politie (EHDP) hebben we geleerd over structuur, overzicht en taakverdeling. Dat was heel herkenbaar in deze situatie. Ook hebben we geleerd hoe je omgaat met chaos en omstanders. Die kennis heeft bij dit ongeluk echt zijn vruchten afgeworpen.’ ❛❛ Ik vind het belangrijk dat mensen dat weten ‘De gebeurtenis heeft mij veel zelfvertrouwen gegeven. Als ik nu een melding krijg van een ernstige aanrijding, dan weet ik wat ik kan verwachten. Ik weet dat ik kan handelen in zo’n situatie. Dat geeft me een goed gevoel. Als politie maak je ook dit soort dingen mee. Het is niet alleen maar boeven vangen en bonnen schrijven. Het is ook mensen helpen. Dat is ontzettend heftig en zwaar. Ik vind het belangrijk dat mensen dat weten.’ Stichting Waardering Erkenning Politie ‘Onze docent heeft ons aangedragen bij de stichting Waardering Erkenning Politie. We wisten van niets. We waren op het bureau en opeens kwam ons halve docententeam aanlopen. Ook het basisteam werd opgetrommeld. Toen werden we naar voren geroepen. Ik dacht: wat overkomt me nou joh? De docent sprak ons persoonlijk toe en gaf ons complimenten. Toen hoorde ik ook dat het meisje haar arm kon behouden door mijn snelle handelen. We werden allemaal een beetje emotioneel. Ik was sprakeloos. Vervolgens kwam de docent met de oorkonde en de speldjes. Dat was een heel mooi moment.’