Het verhaal van Hristo Het hulpverlenen zit in zijn bloed. Naast dat Hristo bij de brandweer werkt, volgt hij ook de bachelor politieopleiding. Dit doet hij op de Politieacademie in Apeldoorn. Hij vertelt hoe zijn allereerste slechtnieuwsgesprek was. Hoe ging hij daarmee om? En op welke manier was dit onderdeel van zijn politieopleiding? ‘In de afgelopen twee jaar heb ik een flinke rugzak opgebouwd met situaties en incidenten. Vanuit beide rollen heb ik reanimaties, ongevallen en zelfdodingen ervaren. Maar ook geweld richting het uniform. Sommige vlak achter elkaar. Ik ben als student en brandweerman bij vrij veel heftige incidenten geweest.’ Reanimatie ‘Eén van die incidenten is een reanimatie van een verstandelijk beperkte jongen. Hij had ongeveer dezelfde leeftijd als ik. Tijdens het aanrijden was ik druk bezig met het verwerken van de informatie van het verkeer. Maar ook om een plaatje te vormen van wat wij aan gingen treffen.’ ❛❛ Uiteindelijk hebben wij een goed gesprek gehad met de ouders ‘Ter plaatse mocht de reanimatie helaas niet lukken. Samen met mijn collega besloten wij om het slechtnieuwsgesprek te voeren met de ouders. Dit was voor mijn één van de eerste keren dat ik slecht nieuws ging brengen. Tijdens het rijden dacht ik vooral aan de lesstof over slechtnieuwsgesprekken. Maar ik besprak ook de mogelijke scenario’s die wij konden meemaken. Hierdoor kon ik mij focussen op mijn eigen rust. En de kennis die ik had om het gesprek te voeren. Uiteindelijk hebben wij een goed gesprek gehad met de ouders. Ondanks de verdrietige afloop.’ ❛❛ Om jezelf goed voor te bereiden op een melding, visualiseer je de situatie ‘Mijn collega’s van de brandweerpost en het basisteam bij de politie moesten vooral wennen dat ze mij in twee verschillende uniformen tegen kunnen komen. Binnen de politieopleiding krijg je het vak Mentale Kracht. Om jezelf goed voor te bereiden op een melding, visualiseer je de situatie. Dit is één van de belangrijkste processen binnen dit vak. Kort gezegd: visualiseren is iets voor je zien waarbij je alle zintuigen gebruikt. Je simuleert een gebeurtenis of actie in je hoofd. Hierbij gebruik je de zintuigen horen, zien, voelen, ruiken en proeven. In het begin twijfelde ik hierover. Maar als snel veranderde dat. Het visualiseren is een standaard onderdeel binnen mijn werk. Het was voor mij een belangrijk omslagpunt. Het was een les met vooral praktijk. Dit maakte het onderwerp zeer waardevol. Je leert jezelf en klasgenoten anders kennen. Ook sta je meer stil bij jouw eigen mentale kracht en weerbaarheid.’