Het verhaal van Nikki Hoe is het om als politiestudent achter het stuur te zitten van een politieauto met een zwaar vest? En met hoge snelheid naar een melding te gaan waarbij iemand met een vuurwapen is gezien? Nikki maakte het als Q6 student mee in Zaanstad. ‘Ik was samen met een wijkagent op pad. Het was een dienst op een zondagmiddag Op dat moment werden er een aantal eenheden tegelijk opgeroepen. Er werd ook gelijk gezegd: ‘Doe je zware vesten aan.’ Je weet dan, dit is serieus. Volgens de melding liepen er drie jongens in het centrum van Zaanstad rond. Bij een van hen was een vuurwapen gezien.’ Pittig ritje ‘Samen met mijn collega zijn we er direct heen gegaan. Maar we hadden een flinke aanrijtijd. Deze duurde negen minuten. Het was meteen mijn langste ‘prio’ rit tot nu toe. Ik zat achter het stuur en was met volle snelheid gefocust op de weg. Ik had dat zware vest aan en moest ook nog luisteren naar wat er allemaal op de porto werd gezegd. Als je daar iets van mist, kan dat cruciaal zijn. Het was wel even een pittig ritje voor mij. Ik heb ook nog niet zo heel lang geleden mijn rijopleiding afgerond. Deze rit was dus een mooie extra scholing.’ ❛❛ Iedereen kijkt je aan en mensen wijzen naar je ‘We liepen vervolgens in totaal met vijftien collega’s door het centrum. Iedereen kijkt je aan en mensen wijzen naar je. Ook kom je bekenden tegen. Mijn maatje en ik splitsten ons op, dus ik liep alleen in het centrum. We zagen elkaar wel. Maar als er wat gebeurt, sta je toch aan de andere kant van de gracht. We hielden alle winkels in de gaten en keken de hele tijd rond. We zochten of we iemand zagen lopen die aan het signalement voldeed. Als ik ze nu tref, dan moet ik mijn vuurwapen trekken. En dan handelen naar wat er gebeurt. Dat zat de hele tijd in mijn achterhoofd.’ Simulaties op de Politieacademie ‘We hebben ze uiteindelijk niet gevonden. Achteraf dacht ik wel: dit is precies wat we hebben geoefend in simulaties op de Politieacademie. Dan oefen je bijvoorbeeld met iemand met een wapen achter zijn broekband. Of hoe je ervoor kunt zorgen dat diegene niet meer bij zijn wapen kan. Je leert ook hoe je hem of haar dan boeit. Ik liep alles wat ik geleerd heb door in mijn hoofd: als ik dit zie, dan heb ik geleerd dit te zeggen en dit te doen. Het werd nu alleen allemaal ineens heel echt. Met al die spanning erbij, vond ik het toch wel even een dingetje. Mijn collega wist dit ook. In de auto had ik al gezegd dat het spannend vond. Hier kon mijn collega rekening mee houden.’ ❛❛ We bespraken nog hoe gek het eigenlijk is dat je zo snel zó hoog in je adrenaline kunt komen te zitten ‘Mijn collega en ik stapten na afloop in de auto en gingen terug naar het huisbezoek waar we vandaan waren gekomen. We bespraken nog hoe gek het eigenlijk is dat je zo snel zó hoog in je adrenaline kunt komen te zitten. Maar dit ook heel snel weer kwijt bent. En dat je dan gewoon weer door kunt gaan met andere zaken. Voor mijn gevoel had ik de situatie in het centrum ook onder controle. Ik kijk er met een goed gevoel op terug. Als ik het nog een keer zou moeten doen, dan zou ik het precies hetzelfde doen.’